50 – LECIE  ŚLUBÓW ZAKONNYCH

s. Agnieszki Bronk, s. Dominiki Laskowskiej, s. Stefanii Oczk

s. Teresy Gieńko

Ponad 50 lat temu, każda z nas jubilatek usłyszała i        poważnie potraktowała delikatny głos Pana „PÓJDŹ ZA  MNĄ”

28 lipca 1093 roku w Sucharach, wspólnie dałyśmy Bogu odpowiedź; „OTO  JESTEM”. Składając śluby zakonne, ofiarowując Panu samych siebie, zyskałyśmy o wiele więcej.

Bóg w swojej miłości obdarzył nas wieloma łaskami, talentami i poszedł z każdą z nas    w życie. Był w naszej pracy duszpasterskiej, katechetycznej, wychowawczej, formacyjnej, misyjnej, apostolskiej, w kraju i poza jego granicami. Był w chwilach trudnych i wtedy, kiedy cieszyłyśmy się sukcesami.

Za to wszystko, chcemy dziś powiedzieć Bogu:

„Czego chcesz od nas Panie, za Twe hojne dary... . Złota nie pragniesz, bo to wszystko Twoje… . Wdzięcznym Cię sercem Panie wysławiamy, bo nad nie przystojniejszej, ofiary nie mamy”.

Rodzicom, za ich trud w wychowaniu nas. Ja osobiście mam jeszcze Mamę, składam moje podziękowanie na ręce mojej tu obecnej siostry Gieni, a zmarłym naszym Rodzicom ofiarujemy dar modlitwy o Niebo dla Nich.

Ogarniamy dziś wdzięcznością nasze rodzeństwo, to razem z nimi pogłębialiśmy naszą wiarę szukając śladów Pana.

Ekscelencjo, Drogi Księży Biskupie Wiesławie, dziękujemy za przewodniczenie Eucharystii i za Słowo Boże, skierowanie do nas.

Dziękujemy też Księżom koncelebrującym. Księdzu Pawłowi, rekolekcjoniście, za przypomnienie nam, jak wielkiego mamy przyjaciela w osobie Jezusa. Księdzu proboszczowi tutejszej parafii za gościnność, księżom misjonarzom Jerzemu i Wiktorowi oraz księdzu Dawidowi.

Na ręce siostry Iwony, Przełożonej Prowincjalnej, składamy nasze podziękowanie wszystkim siostrom, pełniącym w przeszłości urząd Przełożonej Prowincjalnej, poczynając od śp. Siostry Zygmunty Bielawy, która nas przyjmowała do Zgromadzenia i wszystkim Siostrom. Wdzięczność naszą kierujemy ku naszym kochanym Przełożonym, na różnych placówkach, gdzie dane było nam być przez te 50 lat.

Na ręce tu obecnej  Siostry Scholastyki, ówczesnej wychowawczyni postulatu, pragniemy wyrazić naszą wdzięczność i podziękować wszystkim wychowawczyniom, za ich trud włożony w nasze wychowanie do życia zakonnego. Niech żyjącym Bóg błogosławi, a zmarłym da radość wieczną.

Jedna z nas śp. Siostra Stanisława Raś, 12 lat temu odeszła do Domu Ojca. Wierzymy, że cieszy się radością Nieba, a dziś jest  z nami obecna w symbolu świecy, którą złożyłyśmy w darach ofiarnych nas Ołtarzu.

Wszystkim Współsiostrom, które Bóg na naszej drodze postawił, księżom, przyjaciołom, dobroczyńcom, Siostrze Alicji i Siostrze Beacie za piękne kompozycje kwiatowe, pani organistce, ministrantom i tym, którzy dziś z nami chwalą Pana w tej Świątyni. Dziękujemy.

Dziękujemy za to, że byliście z nami, że jesteście i że będziemy razem podążać drogą ku NIEBU.

AD INFINITAM DEI GLORIAM.

WSZYSTKO NA NIESKOŃCZONĄ

CHWAŁĘ BOŻĄ

S.M. Teresa Gieńko SAC

ZAPRASZAMY DO GALERII ZDJĘĆ